2 Artikelen die perfect op elkaar aansluiten over Equity en het belang om verder te leren in poker.
volg de reacties op het forum voor nog meer interesante stof.
Het artikel van Leroy:
http://www.pokerinfo.nl/Topic709007-617-1.aspx
Ik heb mezelf in het verleden vaak afgevraagd wat ik beter moest doen om hogerop te komen in poker. Ik keek dikwijls omhoog naar de betere spelers in de hoop iets te leren waardoor ik antwoord kon krijgen op die vraag. Nu ik een aantal jaren verder ben en een stuk beter ben gaan spelen, lijkt het me niet meer dan eerlijk dat ik die vraag eens beantwoordt. Niet zozeer voor de Leroy van een paar jaar geleden, die zo graag antwoord had gewild op die vraag. Maar voor de mensen die nu in zijn schoenen staan en net zoals hem hoopvol omhoog kijken voor een antwoord.
In twee artikelen bespreek ik vijf lessen die ik gaandeweg heb geleerd en beschouw als mijlpalen in mijn pokerontwikkeling. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat ik met het delen van deze lessen anderen in één keer op een hoger niveau zal tillen, is het wel mijn intentie om beginnende spelers te laten zien in welke richting ze zich moeten proberen te ontwikkelen.
Breek los van de vuist regels
Vuistregels zijn waarschijnlijk even gevaarlijk in poker als ze nuttig zijn. Aan de ene kant kunnen ze een verdwaalde speler houvast bieden in complexe situaties. Aan de andere kant kunnen ze een mentale luiheid tot gevolg hebben die veel geld kan kosten. Het grootste probleem met vuistregels doet zich voor als mensen situationele factoren niet meer meenemen en prat gaan op vuistregels.
Op pokerfora vind je dagelijks een grote hoeveelheid voorbeelden van verkeerd gebruik van vuistregels. Zoals spelers die altijd continuation-betten (i.e., de flop betten als je preflop de agressor bent geweest). Of spelers die bepaalde handen altijd spelen ongeacht de situatie. Daarvoor hebben ze vaak verschillende redenen. Soms vinde ze dat hun hand sterk genoeg is voor een raise, omdat het te weak is om te folden of omdat je toch wel implied odds hebt.
Van Seven Card Stud heb ik de situationaliteit van Poker Situaties leren waarderen. Beslissingen op de eerste inzet ronde van Seven Card Stud (3rd street) waren daarvoor een geweldig inzicht. Expert beslissingen op 3rd street zijn namelijk zo afhankelijk van situatie dat het bijna niet meer nodig is om je spel te variëren.
Onlangs nog postte er iemand een TT hand die hij three-handed speelde. De button raisete en de SB re-raisete. De poster wist dat de Button en SB met een groot scala van handen zouden raisen in deze situatie. TT was een te sterke hand om preflop weg te leggen opperden sommigen.
Als we de vuistregel echter loslaten zien we dat callen ervoor zorgt dat de TT hand nogal transparant wordt, waardoor de tegenstander in de hand in een erg voordelige situatie zou komen in een erg grote pot. Tevens mogen we er rekening mee houden dat post flop beslissingen vaak lastig worden, als we veel actie krijgen op lage flops of op flops met kaarten hoger dan een T. Misschien dat een fold dan toch niet zo slecht is, ook al is het slechts 3 handed.
Een ander voorbeeld is als spelers met suited connectors uit positie een preflop raise callen. Vaak redeneren ze als volgt: De agressor raisete minder dan 10% van zijn stack, dus als ik hit, dan kan ik genoeg winnen om deze hand winstgevend te spelen.
Maar als we de vuistregel loslaten, dan zien we dat we ons misschien vergissen.
Ten eerste hitten we maar zelden een made-hand. En als we die hitten is dat vaak een zwak paar of een monster op een gevaarlijk board (zoals een 3 flush board of straight board). Dus we zullen erg vaak als we spelen met een draw of zwak paar komen te zitten.
Ten tweede zitten we uit positie post flop. Zeker voor het spelen van en value halen met draws is dat erg lastig. Je moet al snel een semi-bluffen en op die manier een grote pot bouwen. En dat met het nadeel dat je elke straat als eerste moet handelen. Daarbij komt kijken dat je niet per se afbetaald krijgt als je jouw draw of monster hit. Die kaarten kunnen nogal de actie doden. Misschien dat die implied odds toch niet zo goed zijn als ze lijken.
Poker draait om Equity
Veel mensen zijn bezig met allerlei zaken in poker, behalve de zaken waar het echt om draait, en waar het echt om draait is equity (i.e., het percentage van de pot wat jouw hand gemiddeld waard is).
Veel mensen raisen bijvoorbeeld om ‘te weten waar ze staan’, of om ‘hun hand te beschermen’. Maar ze houden geen rekening met hun equity tegen de hand ranges van hun tegenstanders wanneer deze bijvoorbeeld gebet hebben of gecalled hebben. Het kan namelijk prima zou zijn dat je na gebet of geraised te hebben, helemaal geen equity in de pot overhoudt omdat jouw tegenstander al zijn zwakkere handen heeft gefold.
Het belang van equity leerde ik indirect in Sit and Go’s (een-tafel tournooien). Als de blinds in tournooien hoog worden ten opzichte van jouw stack, dan heb je eigenlijk geen keus meer dan all-in te gaan of te folden. Callen of normaal raisen zit er niet meer bij. Wanneer je dan all-in moet gaan kan je aardig benaderen door equity berekeningen uit te voeren. Door een tijd lang op een droge en puur wiskundige manier te spelen heb ik het belang van equity in poker geleerd. En die kennis heb ik overgedragen naar No Limit Cash games.
Het resultaat was tweevoudig. Enerzijds leerde ik om een minder emotionele, maar meer analytische benadering voor poker. Het ging immers niet meer om outplayen of als beste de tafels breken. Het ging om equity, en equity was niet romantisch of emotioneel. Nee, equity was saai en rekenkundig.
Anderzijds ging ik inzien dat ik altijd moest letten op handranges, en hoeveel kans mijn hand had om te winnen tegen de hand ranges van mijn tegenstander. Ik zag opeens in dat sommige raises die ik maakte niet goed waren, omdat mijn tegenstanders die raises nog met te weinig handjes callden. Tevens zag ik in dat ik op dezelfde manier verkeerde bets of calls maakte.
Een voorbeeld van zo’n situatie is wanneer je KK preflop reraiset en jouw tegenstander je callt met JJ+, AQs+ en AK. Op een QJT flop heb je dan opeens minder dan 30% equity in de pot. Waar ik voorheen nog wel eens wou vuren hier, check en fold ik nu.
Een ander voorbeeld was dat ik leerde hoe onwaarschijnlijk monster handen vaak zijn ten opzichte van andere mogelijke holdings. Op een board als Ad Qs 6s is een set zo onwaarschijnlijk als je preflop niet gere-raised bent, dat de equity van jouw handen enorm omhoog gaat. Met een hand als AhQh bijvoorbeeld lig je achter tegen AA, QQ, en 66.
Omdat de pot niet gere-raised was en jij een A en Q in je hand hebt, is de kans op AA of QQ verwaarloosbaar klein bijna en 66 kan jouw tegenstander nog maar op 3 manieren hebben (6c6d, 6c6h of 6d6h). Als je hier bet en geraised wordt, moet je je bedenken dat maar 3 waarschijnlijke handen jou beaten en je moet je eens voorstellen hoe makkelijk dat de hand speelbaar maakt. Nu is dit voorbeeld natuurlijk erg duidelijk. Maar het gaat op in bijna alle situaties.
Toch kom je er niet met equity alleen, ondanks het feit dat het erg belangrijk is. Je hebt meer middelen nodig om poker te verslaan. In het volgende artikel zal ik het hebben over de andere 3 lessen die ik heb geleerd. Het zal gaan over het onderscheiden van relevante en irrelevante informatie, creatief zijn en toegeven dat je het niet snapt.
Het artikel van stoep:
http://www.pokerinfo.nl/Topic710670-617-1.aspx
Pokeren leer je zo!
“It takes a minute to learn and a lifetime to master”, is een beroemde uitspraak in de pokerwereld. En het klopt als een bus. De regels van poker zijn betrekkelijk simpel en iedereen kan het spelletje binnen een minuut meespelen. Maar om het spelletje echt te beheersen, dienen er bergen verzet te worden. In dit artikel zal ik enkele leertheorieën uit de psychologie in relatie brengen tot het poker en daarbij valkuilen en aandachtspunten in kaart brengen. Daaruit zal naar voren komen dat écht leren pokeren nog niet zo eenvoudig is en dat men tevens nooit uitgeleerd raakt.
Hoe leren we?
De manier waarop mensen leren of nieuwe informatie tot zich nemen krijgt al enkele tientallen jaren de aandacht van de psychologie. In eerste instantie waren psychologen wantrouwig ten opzichte van processen die zich in het brein afspelen en richtten hun aandacht alleen op waarneembaar gedrag. Wat psychologen opmerkten was dat mensen heel goed konden leren op basis van het directe resultaat van gedrag. (operant conditioneren). Het idee hierachter was dat correct gedrag door de resultaten werd beloond en daardoor vaker zou voorkomen. Tegelijk zou incorrect gedrag door de resultaten worden bestraft en daardoor minder vaak voorkomen. Denk hierbij aan het leren selecteren van starthanden. Je zal snel ondervinden dat AA goeie resultaten oplevert en deze hand vaker gaan spelen. Tegelijkertijd zal je 72o vaker in de muck gaan gooien, omdat je er maar zelden mee wint.
Een andere invalshoek is het leren door observatie. Mensen kunnen nieuwe kennis en vaardigheden aanleren door het gedrag van anderen te kopiëren. Denk bijvoorbeeld aan het leren van een dans of het leren van piano spelen. Het dagelijkse pokerleven is vervult van kopieergedrag. Kijk maar eens hoeveel mensen hun tafelhouding hebben geleerd van de professionals.
Later richtte men zich in de psychologie meer op de processen die zich “in” het brein afspeelden. Dit gaf onder meer het belangrijke inzicht dat men kan leren door inzicht. Dat wil zeggen dat de mens een situatie kan bekijken, beoordelen en overdenken, om vervolgens de juiste handelingen toe te passen.
Valkuilen bij het leren van Poker
Als men deze leermethoden loslaat op het pokeren, dan zien wij gelijk enkele valkuilen. In het poker is het immers mogelijk dat verkeerd gedrag wordt beloond en dat goed gedrag wordt afgestraft. Het directe resultaat is dus geen goede aanwijzing voor het leren pokeren op een winnende manier.
Daarnaast schuilt er ook in het leren door observatie een valkuil. Wie Jamie Gold in High Stakes Poker ziet limpen met J6o, kan op verkeerde ideeën gebracht worden. Of nog erger, er zijn genoeg spelers die mensen zien winnen door 72o hard te raisen en daarom maar besluiten om die ook te gaan raisen. Of spelers die AA gaan limpen omdat ze anderen hard met AA zien verliezen als het geld erin gaat.
Men dient dus niet klakkeloos gedrag van professionals of anderen te kopiëren, maar men dient zelf de theorieën en ideeën achter het poker te begrijpen en toe te passen.
Om dezelfde reden is het ook niet slim om zonder nadenken rijtjes starthanden uit je hoofd te leren. Poker is een spel van situaties. En elke situatie kan om een andere benadering vragen.
Hoe te leren in Poker
Voordat mensen alle vertrouwen in de psychologie opzeggen, moet ik zeggen dat er oplossingen zijn. De problemen met het leren in poker onstaan doordat mensen zich richten op de verkeerde informatie. Ze kijken naar de hoeveelheid geld die iemand op een avond wint of uitsluitend naar de keren waarop een ander succes had. Maar in het poker kan je dus blijkbaar niet uitgaan van het directe resultaat van jouw beslissingen of van die van anderen.
In plaats daarvan moet je jezelf richten op de informatie die er echt toe doet. Je moet je richten op de winstgevendheid van beslissingen. En om die informatie te vinden moet je voorbij de oppervlakte van poker zoeken.
Goed winnend leren pokeren doe je door op de juiste manier de handrange van je tegenstander in te schatten. Je gebruikt daarbij alle informatie die voor handen is. Vervolgens bepaal je jouw equity, door jouw hand af te zetten tegen de handrange van je tegenstander. Op basis van die informatie kies je de actie die jouw winst op de lange termijn maximaliseert (ref. REM-strategie van Flynn en Mehta in Professional No Limit Hold ‘Em, twoplustwo publishing).
Als je goed wilt leren pokeren dien je deze vaardigheden te optimaliseren. Dat kan je doen door boeken te lezen, die je nieuwe inzichten kunnen geven. Daarnaast dien je veel na te denken over je spel en moet je je eigen spel blijven analyseren en verbeteren. Maar bovenal leer je goed pokeren door vooral heel, heel, héél veel te spelen. Door veel te spelen ga je situaties herkennen en is het tevens mogelijk om bepaalde handelingen automatisch te laten verlopen (waardoor je je aandacht op andere informatie kan richten). Al die extra moeite kan er toe leiden dat jij op een betere manier handranges kan inschatten, op een betere manier jouw equity kan bepalen en op een betere manier de juiste actie kan kiezen. En uiteindelijk zal je dan vanzelf een betere speler worden.
Maar dit is geen gemakkelijk proces. Het duiken onder de oppervlakte van poker en uitzoeken naar relevante informatie is een ingewikkeld proces, een proces wat maar weinigen aankunnen. Het is daarom dat er zoveel fishes in poker zijn, de meesten leren nooit hoe ze goed moet leren!
Conclusie
Concluderend kan men stellen dat leren pokeren nog niet zo eenvoudig is. Men kan niet uitgaan van het directe resultaat en men dient zich te richten op de zaken die er echt toe doen; handranges, equity en het maximaliseren van de winst. Daarnaast zien we dat ervaring erg belangrijk is. Leren pokeren is een continu proces, waarin je je hele leven kan blijven verbeteren. Kortom:”Poker, it takes a lifetime to master”.
Stoep
PS Grote dank gaat uit naar Leroy Soesman voor zijn deskundige feedback!
PPS Een bekend post op 2+2 van Zeejustin sluit mooi aan bij dit onderwerp en is zeker de moeite om te lezen. http://forumserver.twoplustwo.com/showflat.php?Cat=0&Number=7339473&page=0&fpart=1&
woensdag 12 september 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)